Σελίδες

Παρασκευή 29 Ιουνίου 2018

„СКИТНИЦИ“ РОКАДЖИИ



Právehme si i nýje nókuga čatálove, za da fírime kósove géki i drúgy pílce.
Na pómnem si dalí báre annók kósa íli drúgo píle udríhme.



Κυριακή 24 Ιουνίου 2018

ΟΙ 1.500 ΦΑΚΕΛΩΜΕΝΟΙ ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΚΑΜΜΕΝΟΥ - ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΑΜΥΝΑΣ


Τα Κατοχικά Νέα αναδημοσιεύουν για δεύτερη φορά έναν κατάλογο με 1.500 ονόματα Ελλήνων (;) πολιτών, που έβγαλε στη δημοσιότητα ο φερόμενος ως πρώην πράκτορας της Ε.Υ.Π. Μανώλης Χατζησάββας, ανάμεσα στα οποία φιγουράρει και το όνομα του γράφοντος στον αύξοντα αριθμό 149.
Κατά τον κ. Καμμένο, λοιπόν, και αν όντως υφίσταται αυτός ο κατάλογος και "υπεκλάπη" σύμφωνα με τον κ. Χατζησάββα, τότε απ' όλο το "μουσουλμανικό" στοιχείο της Δ. Θράκης υπάρχει ένας και μόνος πολίτης που "πρακτορεύει" (άγνωστο υπέρ και κατά ποίου) και αυτός είμαι εγώ.  Λίγο περίεργο, ε!
Το ότι έχω γίνει ενοχλητικός και "επικίνδυνος" ενίοτε για το βρόμικο σύστημα και το σάπιο κατεστημένο νομίζω ότι το έχουν αντιληφθεί αρκετοί.
Αν όμως ο αυτοπροσδιορισμός μου, η ενασχόληση μου με τη μητρική μου γλώσσα τη Βουλγαρική και την εν γένει πολιτιστική παράδοση των ομόγλωσσων και ομοεθνών μου και η αντίσταση μου στον εκτουρκισμό θεωρείται "πρακτοριλίκι", τότε, ναι, δεν έχω κανένα πρόβλημα να το παραδεχθώ και να το δηλώσω δημόσια και φωναχτά, ακόμα κι αν πρόκειται να με κρεμάσουν στην κεντρική πλατεία της Ξάνθης.
Ας γνωρίζει, λοιπόν, ο Καμμένος και κάθε άλλος ομοειδής και ομοϊδεάτης του ότι τα πούστικα νταραβέρια δεν περνούν παντού και πάντα.
Και δοθείσας της ευκαιρίας ας απαντήσει αυτό το ανδρείκελο σ' αυτό το δημοσίευμα της τοπικής εφημερίδας "ΜΑΧΗΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ", για να δούμε ποιοί είναι "πράκτορες" και ποιοί όχι.


Παρακαλώ δε όποιον έχει το παραμικρό στοιχείο (ντοκουμέντο) που να στοιχειοθετεί κάτι μεμπτό ή παράνομο εναντίον μου να το καταθέσει δημόσια και στις εισαγγελικές αρχές.

Ιδού ο πλήρης κατάλογος όπως τον αναδημοσιεύουν τα Κατοχικά Νέα:



Караходжа Ридван, гръцки гражданин от български произход

ΟΤΑΝ ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΝΟΥΜΕΡΑ


Η σύνταξη του καταλόγου και η δημιουργία του γραφήματος πραγματοποιήθηκαν από τον Ридван Караходжа
Κλικάροντας στο όνομα του οικισμού στο αρχείο PDF, ανοίγει ο χάρτης της Google σ' ένα νέο παράθυρο του φυλλομετρητή σας και σας δείχνει την τοποθεσία του.



Ενδεικτικές πηγές που χρησιμοποιήθηκαν για τη "διασταύρωση" των παλιών ονομασιών των οικισμών:

http://ikee.lib.auth.gr/record/48492/files/gri-2006-756.pdf
http://www.azinlikca.net/bati-trakya-koylerinin-yunanca-ve-turkce-isimleri.html
https://bg.wikipedia.org/wiki/Ксанти_(дем)
http://www.wikiwand.com/bg/Мустафчово_(дем)
https://xanthinet.gr/index.php/lifestyle/istoria/item/2937-edo-ola-ta-toponymia-apo-ta-pomakoxoria-tis-ksanthis
http://pomakohoria.blogspot.com/2012/06/blog-post_25.html
http://www.lithoksou.net/p/metonomasies-ton-oikismon-tis-thrakis
http://www.strumski.com/books/Traikov_Ukazatel_Makedonia-1.pdf


Τρίτη 19 Ιουνίου 2018

ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ

Κάποιες σκέψεις και παρατηρήσεις με αφορμή την έκδοση του νέου βιβλίου του Π. Θεοχαρίδη με απομαγνητοφωνημένα δημοτικά τραγούδια από την ευρύτερη ορεινή περιοχή (τα λεγόμενα Πομακοχώρια) από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Πομάκων Ν. Ξάνθης.

Μετά από μισό αιώνα βλέπει το φως της δημοσιότητας ένα σπάνιο ηχητικό αρχείο με δημοτικά τραγούδια των Πομάκων (εξισλαμισμένων Βουλγάρων) της Νότιας (ελληνικής) Θράκης.
Κάποια απ’ αυτά είναι λίγο – πολύ ήδη γνωστά και κάποια άλλα όχι και τόσο ή καθόλου γνωστά.
Μιλώ πάντα για τους νεότερους, καθώς οι μεγαλύτεροι σε ηλικία που βρίσκονται εν ζωή ακόμα μ’ αυτά μεγάλωσαν και είναι χαραγμένα βαθιά στη μνήμη τους.
Σήμερα πια έχουν μείνει ελάχιστοι άνθρωποι, κυρίως ηλικιωμένοι, που τραγουδούν ακόμα τέτοια τραγούδια, χάριν και της γενοκτονικής πολιτικής του ελλαδικού κράτους.

Ήταν τέτοια η αποστροφή και το μίσος των χριστιανών Ελλήνων χουντικών δασκάλων (!!!) για οτιδήποτε σλαβικό ή βουλγαρικό, που δεν δίσταζαν ακόμα και να βιαιοπραγούν σε βάρος μαθητών τους εντός του σχολικού περιβάλλοντος στο άκουσμα και μόνο κάποιου εξ’ αυτών να προφέρει έστω και λέξη στη μητρική του γλώσσα.  Οι δε μουσουλμάνοι συνάδελφοι τους παρακολουθούσαν αμίλητοι τη βάναυση “διαπαιδαγώγηση” και τον ψυχικό βιασμό των ανυπεράσπιστων θυμάτων.  Έπρεπε να ξεχάσουν οτιδήποτε πρόδιδε την καταγωγή και προέλευση τους και να εκτουρκιστούν με τη βία, διότι αυτό συνέφερε τους πάτρονες τότε.  Υπήρχε η “θανάσιμη” απειλή του κομμουνισμού εκ του βορρά.  Πρόκειται για αληθινή ιστορία, την οποία μου “εκμυστηρεύτηκε” ένας μεσήλικας κάτοικος του Εχίνου πριν λίγα χρόνια όταν ακόμα εργαζόμουν στο Ιεροσπουδαστήριο του Εχίνου.  Φοβούμαι όμως πως δεν θα είναι και η μοναδική.  Πόσοι τολμούν όμως να “ανοιχτούν” και να πουν τα πράγματα με το όνομα τους;  Ελάχιστοι ίσως και σίγουρα όχι δημόσια.

Υποψιάζομαι πως αυτός είναι και ο λόγος που καθυστέρησε τόσο πολύ να δημοσιοποιήσει το ηχητικό του αρχείο ο κ. Θεοχαρίδης.  Ο ίδιος εξάλλου, αν δεν κάνω λάθος, είχε ομολογήσει στο παρελθόν ότι δεν του επέτρεπαν να εκδώσει και κάποιο άλλο γλωσσικό και λαογραφικό υλικό, το οποίο είχε καταφέρει να συγκεντρώσει κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του σε σχολεία της περιοχής μας.

“Κάλλιο αργά παρά ποτέ” λέει μια γνωστή ρήση και οφείλω να συγχαρώ τον δάσκαλο για τη δραστηριότητα του αυτή, ανεξαρτήτως αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε σε κάποια θέματα, μόνο που στην περίπτωση αυτή δεν είμαι και πολύ σίγουρος ότι η ρήση αυτή μπορεί να έχει κάποιο ουσιαστικό νόημα.  Ο λόγος είναι ότι έχει προκληθεί ήδη μια ανεπανόρθωτη ζημιά σε βάρος μιας μερίδας ανθρώπων της μειονότητας, το “υψηλό” θρησκευτικό αίσθημα των οποίων κατάφεραν να εκμεταλλευτούν στο έπακρο αλλότριες δυνάμεις για ίδιον πολιτικό όφελος.

Η αλλοπρόσαλλη και εγκληματική αυτή πολιτική του ελλαδικού κράτους δεν ξέρω αν έχει προηγούμενο και παρότι η κατάσταση τις τελευταίες μερικές δεκαετίες έχει αλλάξει προς το καλύτερο, εντούτοις το θεμελιώδες και πανανθρώπινο δικαίωμα στην εκμάθηση μέσα από το οργανωμένο σχολικό περιβάλλον της μητρικής τους γλώσσας, δικαίωμα που προβλέπει ρητά η Συνθήκη της Λωζάνης, παραβιάζεται κατάφωρα μέχρι και τις μέρες μας.
Πρόκειται για ένα πραγματικό θέατρο του παραλόγου, στο οποίο οι διοικούντες με περίσσιο θράσος “εγκαλούν” τη γειτονική Τουρκία για παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου όταν και οι ίδιοι πράττουν ακριβώς το ίδιο ολέθριο λάθος.

Τα τελευταία χρόνια, φυσικά, έχουν εκδοθεί διάφορα βιβλία, έντυπα και λοιπό υλικό για τους Πομάκους και τα “Πομακικά” από “πομακολόγους”, “σλαβολόγους” και διάφορους άλλους “ειδήμονες” τους είδους σε μια προσπάθεια να τονωθεί τάχατες το “ελληνικό” φρόνημα των εξισλαμισμένων Βουλγάρων της Δ. Θράκης και να “αποτραπεί” ο πλήρης εκτουρκισμός τους, τον οποίο επέβαλαν δια της βίας οι ίδιοι ή κάποιοι “πρόγονοι” αυτών – η σχιζοφρένεια σε όλο της το μεγαλείο.  Το θέμα, βεβαίως, είναι ότι η Τουρκική εξακολουθεί να διδάσκεται στα μειονοτικά σχολεία της στοιχειώδους και μέσης εκπαίδευσης με την προοπτική μάλιστα να διευρυνθεί και στην προσχολική αγωγή.

Το πάγιο ψευδοεπιχείρημα και “άλλοθι” της εκάστοτε ανεκδιήγητης πολιτικής ηγεσίας ήταν και είναι ο ισχυρισμός ότι τα “Πομακικά” δεν υπάρχουν στον γραπτό λόγο και ως εκ τούτου δεν μπορεί να γίνει καμιά παρέμβαση στο εκπαιδευτικό σύστημα, εξακολουθώντας να συγκαλύπτει τα εγκλήματα της.

Συμφωνώ κι επαυξάνω, λοιπόν, ως γνήσιος Βούλγαρος και με τη βούλα του βουλγαρικού κράτους, πως, ναι, τα αποκαλούμενα “Πομακικά” όντως δεν υπάρχουν στον γραπτό λόγο για τον απλούστατο λόγο ότι αυτά δεν είναι τίποτα άλλο παρά κάποιες βουλγαρικές διάλεκτοι και ιδιώματα της οροσειράς της Ροδόπης.  Προς επίρρωση αυτού κάποιοι γηγενείς “μελετητές” μάλιστα το δηλώνουν δημόσια, ρητά, απερίφραστα και ανερυθρίαστα, μια άκρως εντιεπιστημονική άποψη, ότι αυτές οι διάλεκτοι και τα ιδιώματα εντός της ελληνικής επικράτειας θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως ανεξάρτητη και αυτόνομη γλώσσα!!!  Αυτό, κύριοι, της “επιστημονικής” κοινότητας με μία λέξη λέγεται “προπαγάνδα”.

Και αφού επομένως όλα αυτά τα λεγόμενα “πομακικά” ιδιώματα είναι αποδεδειγμένα βουλγαρικά, ο παραπάνω ισχυρισμός της πολιτικής μαφίας περί μη ύπαρξης της “Πομακικής” στον γραπτό λόγο πάει περίπατο.  Τόσο απλά, τόσο καθαρά.

Γλωσσολόγος ο ίδιος δεν είμαι, επαναλαμβάνω.  Έχω τραβήξει όμως πολύ κουπί, για να φτάσω να γράφω αυτά που γράφω.  Οπότε τα πούστικα τερτίπια σας στους πούστηδες.
Η μητρική μας γλώσσα, λοιπόν, είναι η Βουλγαρική, είτε αρέσει είτε όχι.  Και όποιος τζουτζές ισχυρίζεται ότι η Βουλγαρική δεν υπάρχει στον γραπτό λόγο, θα του πω πολύ κομψά πως έχει άμεση ανάγκη από “ειδική” ιατρική φροντίδα.

Στο θέμα μας τώρα με το βιβλίο.
Η αλήθεια είναι πως μου το έφεραν στο σπίτι πριν λίγες ημέρες και δεν πρόλαβα παρά ελάχιστα να το “μελετήσω”.

Καταρχήν να πω ότι αυτή η “εμμονή” των συντακτών σ’ ένα αλφάβητο που εφηύρα, λέει, πριν από μερικές δεκαετίες αρχίζει και καταντάει “ανέκδοτο”, όταν ο ίδιος το έχω εγκαταλείψει εδώ και πολύ καιρό, εξαιτίας της πληθώρας προβλημάτων που παρουσιάζει.

Δικαίωμα του καθενός είναι να χρησιμοποιεί ό,τι θέλει.  Το θέμα όμως είναι ότι ακόμα και μ’ αυτό το αλφάβητο η απομαγνητοφώνηση και η κειμενοποίηση του ηχητικού υλικού δεν έχει αποδοθεί σωστά σε αρκετές περιπτώσεις.  Αυτό, υποψιάζομαι, πως οφείλεται εν πολλοίς στο ότι το υλικό προέρχεται από διάφορες περιοχές με διαφορετικά ιδιώματα, ενώ ο βοηθός συντάκτης προφανώς δεν είναι εξοικειωμένος μ’ όλα αυτά, αλλά ακόμη και με το ίδιο το αλφάβητο.  Κάποιες μεταφραστικές “ατέλειες” μπορώ να τις κατανοήσω, διότι και ο ίδιος πολλές φορές αντιμετωπίζω πολλές δυσκολίες στο θέμα αυτό.

Σε ό,τι αφορά στα τραγούδια αυτά καθεαυτά, τα περισσότερα νομίζω πως τραγουδιούνται στον ευρύτερο χώρο της Ροδόπης εκατέρωθεν των συνόρων.  Κάποια απ’ αυτά δε έχουν καταγραφεί πολύ παλαιότερα από Βούλγαρους και ξένους λαογράφους κι εθνολόγους σε διάφορες παραλλαγές τους και η μόνη πραγματική διαφορά τους είναι τα διαφορετικά αλφάβητα που έχουν χρησιμοποιηθεί (λατινικό και κυριλλικό αντίστοιχα).

Ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ένα τραγούδι στη σελίδα 50 του βιβλίου (Zaspálo e čelebíjče – Заспало е челебийче) από το χωριό Ρεύμα (κοντά στο Ωραίο) που τραγουδάει ανώνυμος ερμηνευτής και το οποίο ομολογώ πως για  πρώτη φορά διάβασα και άκουσα από άνθρωπο της περιοχή μας (ίσως να φταίει το “νεαρό” της ηλικίας μου).  Το ίδιο τραγούδι από την άλλη μεριά των ψεύτικων πολιτικών συνόρων φαίνεται πως έχει ιδιαίτερη απήχηση, αν κρίνω από τον αριθμό των ερμηνευτών και των βιντεοκλίπς που υπάρχουν αναρτημένα στο γνωστό YOUTUBE.
Κάτι άλλο που είδα με τα τραγούδια και σ’ αυτό και σε άλλα βιβλία παλαιότερα είναι ότι κάποια απ’ αυτά είναι “μισά”, ελλιπή ή η σειρά των στίχων είναι κάπως ανακατεμένη, με αποτέλεσμα ο “μελετητής” να δυσκολεύεται στο έργο του.  Νομίζω όμως ότι γι’ αυτό το θέμα με τα δημοτικά τραγούδια παντού ισχύουν τα ίδια, εφ’ όσον γίνεται λόγος κυρίως για προφορική παράδοση.

Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για μια πολύ αξιόλογη προσπάθεια για την καταγραφή της υπό εξαφάνιση προφορικής λαϊκής παράδοσης μιας ομάδας πληθυσμού που έχει υποστεί τα πάνδεινα στο διάβα του χρόνου και σίγουρα αξίζει μεγαλύτερο σεβασμό και δικαιότερη αντιμετώπιση από όλους μα κυρίως από το πολιτικό κατεστημένο.
Εκτός αυτού όμως, θα έλεγα ότι αποτελεί, μαζί με πολλά άλλα, ένα αρκετά αξιόπιστο ντοκουμέντο για το έγκλημα που έχει συντελεστεί σε βάρος ενός λαού στο όνομα της “πολιτικής ορθότητας” κάποιων σκοτεινών κέντρων εξουσίας.

Το βιβλίο συνοδεύεται από ένα DVD με περισσότερα από 100 τραγούδια από το Ρεύμα, το Ωραίο, τις Θέρμες, τη Μάνταινα, τη Γοργόνα, τον Ακραίο, το Τέμενος, τη Γλαύκη, τον Εχίνο και την Πάχνη.

Εύχομαι να είναι καλοτάξιδο και σύντομα να ακολουθήσουν κι άλλες εκδόσεις.

Ακούστε το “επίμαχο” τραγούδι από ένα απλό βιντεοκλίπ που ετοίμασα για να προμοτάρω και το εν λόγω βιβλίο.



Ακούστε παρακάτω και τις διάφορες παραλλαγές που ερμηνεύονται από πλειάδα ερμηνευτών από την άλλη πλευρά των συνόρων.




















Σάββατο 16 Ιουνίου 2018

Родопски песни, гласове, преводи и говори

Sestri Kushlevi (Сестри Кушлеви)

Από τον ιστότοπο



ΑΡΧΙΚΟΙ ΣΤΙΧΟΙ

Хайде, Калино, да идем

Хайде, Калино, да идем
в летнана гора зелена
там има вода студена
там има сенка дебела
сьодна щим да поседиме
легна щим да полежиме

Юначе лудо и младо
мене ма майка не пуска
с тебе във гора да ида
че я съм мома главена
главена, с порстен мянена

ΜΕΤΑΓΡΑΦΗ ΣΤΗ ΔΙΑΛΕΚΤΟ ΤΗΣ ΜΥΚΗΣ

Хайде, Калино, да идеме

Хайде, Калино, да идеме
ф летноно горо зелено
итам има водо студено
итам има сенко дебело
сенна шем да паседиме
легна шем да палежъме

Юначе лудо и младо
моне мо майка на пуща
с тебе фаф горо / гороно да идом
че я сом мома главена
главена, с порстен(я) (с)менена

ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΜΕΤΑΓΡΑΦΗ

Hajde, Kalino, da idem

Hajde Kalino da idem
v letnana gora zelena
tam ima voda studena
tam ima senka debela
sjodna štim da posedime
legna štim da poležime

Junače ludo i mlado
mene ma majka ne puska
s tebe vǎv gora da ida
če ja sǎm moma glavena
glavena, s porsten mjanena

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Άιντε, Καλίνα, να πάμε

Άιντε, Καλίνα, να πάμε
στο πράσινο δάσος, καλοκαίρι που είναι
κρύο νερό έχει εκεί
πυκνό ίσκιο έχει, βαθύ
να κάτσουμε να δροσιστούμε
να ξαπλώσουμε να χαρούμε

Τρελό (παρορμητικό) μου παλλικάρι
εμένα η μάνα μου δεν μ' αφήνει
μαζί σου στο δάσος να πάω
γιατί εγώ είμαι κοπέλα αρραβωνιασμένη
αρραβωνιασμένη, με βέρα λογοδοσμένη

ΑΓΓΛΙΚΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Come on, Kalina, let's go

Come on, Kalina*, let's go to the green summer forest
There is cold water there
There is a deep shade there
We will sit down, we will be sitting for a while
We will lie down, we will be laying for a while

Young crazy boy,
my mother doesn't allow me to go to the forest with you
Because I am an engaged maiden
Betrothed by a ring

* a female name

Παρασκευή 15 Ιουνίου 2018

ΕΡΩΣ ΑΝΙΚΑΤΕ ΜΑΧΑΝ

Побъркан свят.
Почнаха вече и гръцките депутати да говорят в народното събрание на македонски (български) език.
Както казва и една поговорка, кашлицата, парите и любовта не могат да се скрият.
Не е ясно обаче дали този човек владее такъв език или някой друг му превежда.
Както и да е, важното е, че се прочу за пръв път може би и българският език в гръцкото народно събрание.
Е, какво пък сега, да не би само някои негови колеги да имат правото да се турчеят и дори да си превеждат официалните си документи на турски език?
И така, щом вече е решен проблема с македонците и Македония (северна и южна), можем вече да си мислим и за географската Тракия и нейните проблеми.
Освен ако някои си мислят, че тук всичко е наред и под контрол.

Ето и фактите:


Παρασκευή 8 Ιουνίου 2018

Για να γελάσει λίγο και το χειλάκι του Mr. Maximou


Έξοδο από τα μνημόνια ο Mr. Maximos;
Απόδραση από το τρελοκομείο του Ελλαδιστάν κι εμείς.
Και ο σώζων εαυτόν σωθήτω.