Γιώργο Κοντογιώργη τον λένε.
Είναι, λέει, καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και μιλάει για τα πολιτικά συστήματα.
Είναι μόλις η δεύτερη συνέντευξη - ομιλία του που κάθομαι να ακούσω και ομολογώ πως ο λόγος του αρχίζει να με "συνεπαίρνει" ολοένα και περισσότερο.
Η αλήθεια είναι ότι για να κατανοήσει κανείς τα λεγόμενα του πρέπει να το θέλει και ο ίδιος, αλλά και να καταβάλει μια ελάχιστη προσπάθεια από την πλευρά του.
Δεν τον ξέρω τον άνθρωπο, όμως μου αρέσει ο τρόπος που αναλύει και περιγράφει τα προβλήματα και αδιέξοδα των σημερινών πολιτικών συστημάτων, τα οποία κάποιοι αρέσκονται αυτάρεσκα να αποκαλούν "δημοκρατικά".
Επειδή έχουμε εισέλθει ήδη εδώ και καιρό σε μια μακρά και δύσκολη προεκλογική περίοδο (μακριά από μένα κάλπες και πολιτευτάδες), ακούγοντας τον κανείς μπορεί να βοηθηθεί τα μέγιστα στο να απεξαρτηθεί από το καρκίνωμα που λέγεται "ρουσφετολογικές εκλογές".
Αυτό, νομίζω, μπορεί να είναι ένα πρώτο στέρεο βήμα για κάτι καλύτερο, αν θέλουμε πράγματι να αλλάξουμε κάτι πρώτα μέσα μας και ακολούθως κι έξω στην κοινωνία.
Αν και φαίνονται λίγο "φευγάτα" αυτά που λέει και τα οποία σίγουρα δεν ακούμε κάθε μέρα, πιστεύω ότι έχουν ανεκτίμητη αξία, ιδίως στη χώρα τούτη.