Σελίδες

Τετάρτη 2 Μαΐου 2018

Πέρα από τα σύνορα

Ένα πασίγνωστο δημοτικό τραγούδι των Βαλκανίων όπως ερμηνεύει μια εκδοχή (παραλλαγή) του η μοναδική Νέλη Αντρέεβα (Нели Андреева).
Στον ευρύτερο ελλαδικό χώρο είναι γνωστό ως το "Γεφύρι της Άρτας".
Εξ' όσων γνωρίζω στις σλαβικές παραλλαγές του τουλάχιστον γίνεται λόγος για κάποιο κτίσμα (ή πόλη κατ' άλλους μελετητές) και όχι γεφύρι.
Το κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών των παραλλαγών είναι η ανθρωποθυσία, προκειμένου να στεριώσει το κτίσμα / γεφύρι σύμφωνα με τις λαϊκές δοξασίες.
Σε πολλές μορφές του ο λαϊκός δημιουργός ταυτίζει το "θύμα" με κάποια από τις γυναίκες των μαστόρων / χτιστών.
Αλλού του πρωτομάστορα κι αλλού του μικρότερου από τα τρία αδέρφια, όπως σ' αυτήν εδώ την παραλλαγή.
Ο "σκληρός" δημιουργός για να δραματοποιήσει στο μέγιστο βαθμό την πράξη της ανθρωποθυσίας, τη συνέδεσε με τη μητρότητα και τη φυσική διάρρηξη του μητρικού δεσμού μεταξύ μάνας και βρέφους.
Μ' αυτό ίσως να ήθελε να καταδείξει τη σπουδαιότητα του στόχου αφ' ενός και να καταφέρει να συγκινήσει στον ύψιστο βαθμό τον ακροατή του αφ' ετέρου.
Εδώ αλίευσα από το διαδίκτυο και κειμενοποίησα την υπέροχη αυτή εκτέλεση, που ελάχιστα διαφέρει από καταγεγραμμένες μορφές του τραγουδιού στη Νότιο Ροδόπη.
Επιχείρησα να κάνω και μια ελεύθερη μετάφραση του στην Ελληνική για όσους "μπερδεύονται" και δυσκολεύονται με τα "Πομακικά".
Ο αναγνώστης ας έχει υπόψη του ότι τα λόγια είναι αυτά που ακούγονται στην εκτέλεση και όχι το κείμενο που δημοσιεύεται κάτω από το βιντεοκλίπ.



Κυριακή 29 Απριλίου 2018

Τί Μέτιος τί Μέτε


Και μια ερώτηση... κρίσεως προς τους ντόπιους δημοσιογραφούντες.

Ποια είναι αλήθεια η διαφορά της "λίγο" ύπουλης, ύπουλης, "πολύ" ύπουλης και "εξαιρετικά" ύπουλης ΠΑΡΑΝΟΜΙΑΣ σε ό,τι κι αν αναφέρεται αυτή;
Διότι σύμφωνα μ' αυτή τη λογική κάποιος τρίτος θα μπορούσε να την χαρακτηρίσει απλώς και ως "μη" ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ.

Ο κ. Μέτιος προφανώς το έχει ψάξει το θέμα, βρήκε κάποιο παράθυρο στο νόμο και μπήκε μέσα.  Οι δικηγόροι θα πρέπει να μάθουν κάποτε να σέβονται τους νόμους.
Αλλιώς να πάνε στον εισαγγελέα (αν έχει μείνει, λέω, κάποιος).

Εγώ δεν είμαι ούτε του Μέτιου ούτε του Μέτε, απλώς μπορώ να φανταστώ τί θα επικρατούσε στην Περιφέρεια αν ήταν στη θέση του όλοι αυτοί που βάλλουν εναντίον του και διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους για τα δίκαια των δικηγόρων.  Λες και με μια ή δύο θέσεις στην Περιφέρεια λύνεται το πρόβλημα τους (που είναι και μεγάλο και σοβαρό από πολλές απόψεις).

Τώρα, σε ό,τι αφορά το άλλο θέμα με τους Τούρκους (έτσι αυτοπροσδιορίζονται νομίζω και ας με διαψεύσουν αν θέλουν) περιφερειακούς συμβούλους που αποχώρησαν από τη συνεδρίαση λίγο πριν τη συζήτηση για το ψήφισμα κατά της κράτησης των δύο Ελλήνων στρατιωτών, εγώ τουλάχιστον δεν έχω να τους προσάψω κάτι μεμπτό.  "Δημοκρατία" έχουμε άλλωστε και ο καθένας αποφασίζει με βάση τα συμφέροντα του ενεργώντας εντός των πλαισίων αυτής είτε αυτόβουλα είτε κατόπιν εντολών και υποδείξεων.

Ποιο είναι το κακό δηλαδή;
Εκτός κι αν κάποιοι τη "δημοκρατία" την αντιλαμβάνονται σύμφωνα με τα δικά τους μέτρα και σταθμά, κάτι σαν την επταετία της χούντας δηλαδή.
Λυπάμαι μόνο για τα θύματα αυτής της ιστορίας που δεν είναι άλλα από τους δύο φαντάρους, οι οποίοι έμπλεξαν (εν αγνοία τους μάλλον) σ' ένα "ανίερο" παιχνίδι μεταξύ δύο "δημοκρατικά" εκλεγμένων κυβερνήσεων.
Ή μήπως υπάρχουν αφελείς που να πιστεύουν ότι αν το συγκεκριμένο ψήφισμα εκδίδονταν και ήταν καταδικαστικό ο Ρετζέπ θα ενέδιδε και θα απελευθέρωνε τους δυο στρατιώτες;

Ο Χουσεΐν, από την άλλη, είχε εκφράσει πρόσφατα την αισιοδοξία του μέσω της ΕΡΤ3 ότι σύντομα θα επέστρεφαν στα σπίτια τους χωρίς να είναι σε θέση, πάντως, να στηρίξει με επιχειρήματα αυτήν την αισιοδοξία του.
Οι δύο στρατιώτες είναι ακόμα υπό κράτηση.

Και λοιπόν;

Ολόκληρο το άρθρο: http://maxitisthrakis.blogspot.gr/2018/04/blog-post_949.html

Ισχύει η Συνθήκη της Λωζάνης τελικά ή μήπως κάποιοι μας δουλεύουν ψιλό γαζί;



Να ένα, ενδιαφέρον πιστεύω, άρθρο του Μάνου Δανέζη που μας δίνει κάποιες πληροφορίες για την σημερινή οικονομική κρίση, τα αίτια και τις επιπτώσεις της σε τοπικό και ευρύτερο επίπεδο.

Βγαίνει συχνά πυκνά ο κάθε τυχάρπαστος των Αθηνών που του έδωσαν μια καρεκλίτσα και μας ζαλίζει τον εγκέφαλο για διάφορα θέματα της μειονότητας και μεταξύ αυτών και για το ζήτημα του αυτοπροσδιορισμού, όταν ο πρωθυπουργός της χώρας το 1992 (νομίζω πως ήταν ο μακαρίτης πλέον Κων/νος Μητσοτάκης) έχει υπογράψει κάποιο κείμενο της ΔΑΣΕ, λέει, το οποίο υποκαθιστά τη Συνθήκη της Λωζάνης.

Και βγαίνει και ο τσουρουφλισμένος εκ δεξιών και ζεματισμένος εξ αριστερών υπουργός άμυνας (στέλεχος της ΝΔ μέχρι και το 2012) να μας πουλήσει πατριωτισμό!

Ε, Κοτζιά εφέντημ, τί θα γίνει με δαύτον?

Ολόκληρο το άρθρο: http://manosdanezis.gr/wp-content/uploads/2017/08/44_fp.pdf