Αναδημοσίευση από το φύλλο 16/2018 της τοπικής μηνιαίας εφημερίδας του Ζλατογκράντ („Златоградски Вестник“).
Μεταφράζει ο Ριτβάν Καρα - Χότζα
ΓΙΑΝΚΟ ΓΚΟΤΣΕΒ
Ο Κόστα Ντελιάκοβ και ο Κοσμά Φότεβ είναι Βούλγαροι έμποροι της Ξάνθης, διαπρεπείς προσωπικότητες της τοπικής κοινωνίας, οι οποίοι για πολλά χρόνια ήταν εξέχοντες κάτοικοι αυτής της πόλης, πρωτεύουσα της περιοχής του Αιγαίου της Βουλγαρίας από τον Μάιο του 1941 έως τον Οκτώβριο του 1944. Η εκτέλεση τους την 14/01/1945 είναι ένα από τα επεισόδια μαζικής τρομοκράτησης των Βουλγάρων από τους Έλληνες κομμουνιστές του ΕΛΑΣ, οι οποίοι πήραν την εξουσία μετά το πραξικόπημα των δικών μας κομμουνιστών του αποκαλούμενου Πατριωτικού Μετώπου την 09/09/1944, τελεσθέν υπό την σοβιετική κατοχή της Βουλγαρίας και μετά την αποχώρηση των βουλγαρικών στρατευμάτων, της διοίκησης και των προσφύγων από το Αιγαίο, που κορυφώθηκε την 25/10/1944.
Μετά την εγκατάσταση της ελληνικής κομμουνιστικής δικτατορίας, ντόπιοι Βούλγαροι, πλήρως εγκαταλειμμένοι από την κομμουνιστική Βουλγαρία, δοκιμάζονται από σκληρή ελληνική τρομοκρατία. Η κυβέρνηση του Πατριωτικού Μετώπου τους στερεί ακόμη και τη βουλγαρική ιθαγένεια. Το σήμα για την εξόντωση τους δίνει προσωπικά ο κομμουνιστής Ντόμπρι Τερπέσεβ (ένας από τους χειρότερους εγκληματίες μεταξύ των κομμουνιστών) κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του, η οποία ξεκίνησε στις 11/09/1944, ως μέλους της αντιπροσωπείας του Πατριωτικού Μετώπου στο Αιγαίο, μαζί με τον άλλο υπουργό - Ντιμίταρ Νέικοβ. Η επίσκεψη του διαρκεί μέχρι την 14/09/1944 και έχει σαν συνέπεια την παράδοση Βουλγάρων στους συντρόφους του ΕΛΑΣ.
Ο προδότης Τερπέσεβ περιοδεύει σε πόλεις και δίνει δημόσιες ομιλίες με αντιβουλγαρικό περιεχόμενο. Τα λόγια του ήταν: «Στο Αιγαίο δεν υπάρχουν Βούλγαροι, όποιος εδώ δηλώνει Βούλγαρος, είναι φασίστας!» Στα συλλαλητήρια δηλώνει στους Έλληνες: «Η Θράκη δεν ήταν ποτέ βουλγαρική και ούτε θα γίνει!». Οι Έλληνες τον χαιρετίζουν με «Ζήτω!» και το ηθικό των Βουλγάρων καταβαραθρώνεται. Τέτοια προδοσία, διαπραχθείσα από υπουργό, δεν υπάρχει σε ολόκληρη την ιστορία μας. Αρχίζουν συλλήψεις και δολοφονίες Βουλγάρων σε όλο το Αιγαίο. Στην Ξάνθη ο Κόστα Ντελιάκοβ και ο Κοσμά Φότεβ συλλαμβάνονται από τους Έλληνες αντάρτες και παραδίδονται σε ελληνικό «Λαϊκό Δικαστήριο», το οποίο με συνοπτικές διαδικασίες τους καταδικάζει σε θάνατο ως «φασίστες», με ξεκάθαρα κατασκευασμένες κατηγορίες. Τα μέλη του «Λαϊκού Δικαστηρίου» ήταν "εκλεγμένα" από τον ΕΛΑΣ με δημοτικό εκλογικό ψηφοδέλτιο. Το μόνο «σφάλμα» των Κόστα Ντελιάκοβ και Κοσμά Φότεβ στην πραγματικότητα ήταν πως ήταν ντόπιοι Βούλγαροι πατριώτες, οι οποίοι δεν ήταν κομμουνιστές. Τα τελευταία λόγια του Κόστα Ντελιάκοβ πριν την εκτέλεση του ήταν: «Πεθαίνω ανένοχος», ενώ του Κοσμά Φότεβ «Ζήτω η Βουλγαρία!».
Οι δύο εκτελούνται δημόσια μπροστά σε ειδικά για το σκοπό αυτό συγκετρωθέν πλήθος Ελλήνων λούμπεν, που παριστάνουν τον ελληνικό "λαό". Ο σκοπός αυτής της εκτέλεσης είναι, στην πραγματικότητα, να ικανοποιήσει την εμπάθεια των κομμουνιστών σοβινιστών και σαδιστών. Μετά τη εκτέλεση τους, το πλήθος, που αποκαλεί "λαό" ο ελληνικός τύπος, σέρνει τα άψυχα σώματα των δύο Βουλγάρων στους δρόμους της πόλης. Επιδεικνύει ύψιστη ασέβεια προς τους νεκρούς. Στη συνέχεια, τα παραμορφωμένα σώματα τους ρίχνονται στην είσοδο της πόλης, όπου παραμένουν άταφα για πολύ καιρό προς παραδειγματισμό και εκφοβισμό του βουλγαρικού πληθυσμού. Οι τάφοι των Κόστα Ντελιάκοβ και Κοσμά Φότεβ δεν έχουν ταυτοποιηθεί ακόμη και σήμερα. Αλλά η δολοφονία τους δεν αποτελεί μεμονωμένη περίπτωση. Αυτή ήταν η μαζική πρακτική μετά την εγκατάσταση της ελληνικής κομμουνιστικής εξουσίας. Ο αριθμός των δολοφονηθέντων Βουλγάρων του Αιγαίου μετά το πραξικόπημα της 9ης Σεπτεμβρίου 1944 από τους Έλληνες κομμουνιστές δεν έχει ακόμα εξακριβωθεί. Υπολογίζονται σε χιλιάδες, καθώς η ελληνική τρομοκρατία απλώνεται παντού και σκορπά τον τρόμο σε κάθε χωριό. Η επιλογή είναι μακάβρια και περιλαμβάνει κυρίως εκπροσώπους της βουλγαρικής διανόησης, που οι Έλληνες κομμουνιστές χαρακτηρίζουν ως «φασίστες», ασκούν εναντίον τους δημόσιες βιαιοπραγίες και διαπράττουν ειδεχθείς δολοφονίες. Όπως ακριβώς κάνουν και οι Βούλγαροι κομμουνιστές αμέσως μετά το πραξικόπημα της 9ης Σεπτεμβρίου 1944.
Αυτή η δολοφονία στην Ξάνθη το 1945 και χιλιάδες παρόμοιες άλλες περιπτώσεις απουσιάζουν εντελώς από την πλαστογραφημένη από τους κομμουνιστές βουλγαρική ιστορία. Σκοπός είναι να κρύψουν τα εγκλήματα του Κομμουνιστικού Κόμματος της Βουλγαρίας, το οποίο, όπως παραδίδει τους Βούλγαρους της Μακεδονίας στους Σέρβους της Γιουγκοσλαβίας του Τίτο, ενώ εκείνους της περιοχής του Πιρίν τους "Μακεδονοποιεί" και "αποβουλγαρίζει" δια του τρόμου, κατά τον ίδιο τρόπο παραδίδει τους Βούλγαρους του Αιγαίου στους Έλληνες κομμουνιστές, για να σκοτωθούν απ' αυτούς.
Η «αδελφική βοήθεια» του Βουλγαρικού Κομμουνιστικού Κόμματος υπέρ του Κομμουνιστικού Κόμματος της Γιουγκοσλαβίας και του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ελλάδας στη σφαγή των Βουλγάρων στη Μακεδονία και το Αιγαίο είναι ένα σημαντικό μέρος των μακροχρόνιων αντιβουλγαρικών του επιχειρήσεων. Για να "εξωραΐσει" περισσότερο την προδοσία του εναντίον των Βουλγάρων του Αιγαίου το 1945, το Βουλγαρικό Κομμουνιστικό Κόμμα, κατά τα πρότυπα των Ελλήνων κομμουνιστών συμμάχων του, οργανώνει τις δίκες των λεγόμενων «Λαϊκών Δικαστηρίων». Σ' αυτά υπάρχουν συνθέσεις, επονομαζόμενες "Αιγαιακές", που ασχολούνται με τα «εγκλήματα» κατά τη «Διαταγή - Νόμο για το Λαϊκό Δικαστήριο» όλων των εξεχόντων Βουλγάρων, που υπηρετούσαν στο Αιγαίο ως εκπρόσωποι του βουλγαρικού κράτους κατά την περίοδο από τον Μάιο του 1941 έως τον Οκτώβριο 1944.