Σελίδες

Πέμπτη 15 Μαρτίου 2018

Δικαιοσύνη... τετέλεσται


Θα δημοσιεύονται και στο διαδίκτυο (όσο θα υπάρχει και θα είναι ελεύθερο) οι όποιες αποφάσεις σας, κύριοι εγκάθετοι των διαφόρων συμβουλίων του κόσμου, και ουδείς θα μένει στο απυρόβλητο.
Ο λόγος είναι προφανής και οι εξηγήσεις πριττεύουν.

Σας παρήγγειλε ο υπουργός παιδείας μια γνωμοδότηση και η παραγγελία εξετελέστη.
Λογικά ο παραπέμπων κρατικός λειτουργός θα πρέπει να αισθάνεται δικαιωμένος τώρα και γι' αυτό πιθανόν να ζητάει και τα ρέστα.

Εγώ με τις φτωχές γνώσεις μου ξέρω πως όποιος δημόσιος υπάλληλος απέχει αδικαιολόγητα από τα καθήκοντα του παύεται οριστικά και αμετάκλητα.  Τα υπόλοιπα είναι για τους νομικούς.

Στις 27/2/2018 γνωμοδοτήσατε ως πρωτοβάθμιο πειθαρχικό συμβούλιο για τη θέση μου σε δυνητική αργία.
Καλώς ή κακώς κάτι έπρεπε να γράψετε και να δικαιολογήσετε την ύπαρξη σας ως πειθαρχικού οργάνου.
Αυτό που ξενίζει είναι η εκ των υστέρων κλήση μου σε έγγραφη απολογία.
Πιθανόν να σας είπαν ότι πρέπει με κάποιον τρόπο να "καλυφθεί" και ο παραπέμπων υπάλληλος, ο οποίος μάλλον στην αγωνία του να μεθοδεύσει την όλη ιστορία υπέπεσε σε σφάλματα.

Όχι, αγαπητοί μου, δεν έχω ανάγκη από κανέναν πειθαρχικό φάκελο, σας τον κάνω χάρισμα.
Απλά, αν θέλετε και δεν σας κάνει μεγάλο κόπο, μπορείτε να ψάξετε κα να βρείτε μέσα σ' αυτόν μια υπεθυνότατη και ειλικρινέστατη δήλωση μου.
Αν δεν σας ικανοποιεί αυτή η δήλωση μου, τότε φοβούμαι ότι θα πρέπει να απευθυνθείτε σε κάποιον "ειδικό" για το πρόβλημα σας.
Κάτι άλλο, για την ώρα τουλάχιστον, δεν έχω να δηλώσω ή να καταθέσω είτε γραπτά είτε προφορικά.

Προς θεού όμως μη σας διαφεύγει ούτε στιγμή από το μυαλό τούτη η μικρή λεπτομέρεια: μου χρωστάτε μια πιστοποίηση γλωσσομάθειας για το πτυχίο που έχω στην κατοχή μου.
Σε διαφορετική περίπτωση αυτό θεωρείται πλαστό, παράνομο και άκυρο.  Η επίκληση νομικού ή νομοθετικού κενού δεν σώζει την κατάσταση κι εδώ ακριβώς είναι που ταιριάζει γάντι η σοφή λαϊκή ρήση, πως όποιος δεν θέλει να ζυμώσει μια ζωή κοσκινίζει.

Εις το επανιδείν








Τρίτη 13 Μαρτίου 2018

Δάσκαλοι (όπως λέμε ΕΠΑΘίτες)




Να σκάσω, τώρα, ή να μη σκάσω;
Ιδού ένα μεγάλο πρόβλημα που με ταλανίζει τις τελευταίες ώρες.
Δεν θέλουν, λέει, τα άσπονδα “συναδέλφια” μου της Ε.Π.Α.Θ. να πάνε σε κάποιο συνέδριο που θα πραγματοποιηθεί με θέμα τη μειονοτική εκπαίδευση.
Τους πείραξε, λέει, η πρόσκληση που ήταν πρόχειρη και όχι χρυσοτυπία.
Αν ήταν όμως για καμιά μάζωξη ή τραπέζωμα του γνωστού προξενείου, τότε θα έσπευδαν για κάποια θέση δίπλα στο “εκλεκτό” προσωπικό του ακόμα και μ’ ένα απλό τηλεφώνημα.

Δεν λέω, και τα άλλα “συναδέλφια” μου πιθανόν να έχουν δώσει αφορμές γι’ αυτή τη “νέα” κόντρα στο χώρο της εκπαίδευσης, που μόνο σκοπό έχει το καλό της κοινωνίας μας.
Τα πρώτα “συναδέλφια” μου όμως φαίνεται πως αυτό ακριβώς επιζητούσαν, την αφορμή, για να βγάλουν την ουρά τους απ’ έξω. Τους ξέρω – δεν τους ξέρω;

Τώρα, το τί είναι μειονότητα και ποιοι την αποτελούν, αυτό σηκώνει κάποια συζήτηση.
Αλίμονο αν δεχθούμε ότι μειονότητα είναι μόνο οι πτυχιούχοι της χουντικής Ε.Π.Α.Θ. και πως μόνο η δική τους άποψη (αν έχουν κάποια) πάνω στα ζητήματα της εκπαίδευσης πρέπει να λαμβάνεται υπόψη.

“Συναδέλφια”, καθίστε φρόνιμα, γιατί ο κόσμος μας έχει φτάσει στα όρια του και ποσώς τον ενδιαφέρουν οι μεταξύ σας καβγάδες και αντεγκλήσεις. Τουλάχιστον μην προκαλείτε τη νοημοσύνη των υπολοίπων.

Θα είχε πολλή πλάκα πάντως, αν μπορούσε να δηλώσει συμμετοχή και ο γράφων ως εισηγητής και μάλιστα στην τουρκική γλώσσα.

Ε, πρόεδρε της ΔΟΕ, το φαντάζεσαι;

Πέμπτη 8 Μαρτίου 2018

Της εξουσίας τα καμώματα...




Διαβάζω στον τοπικό τύπο διάφορα δημοσιεύματα και έγγραφα σαν το παραπάνω σχετικά με τη κόντρα που έχει ξεσπάσει μεταξύ κάποιων πανεπιστημιακών (αυτό βγαίνει τουλάχιστον προς τα έξω).

Δεν βλέπω όμως πουθενά την απόφαση (ή έστω αποσπάσματα της) του ΣτΕ (το ανώτατο διοικητικό δικαστήριο της χώρας), την οποία ο υπουργός παιδείας προτρέπει κάποιους να ξαναδιαβάσουν με περισσότερη προσοχή και αναρωτιέμαι μήπως τελικά πρόκειται για κάποια κόντρα που μαίνεται στους κόλπους της ίδιας της εξουσίας (του υπουργού, ας πούμε, και του ΣτΕ).

Κατά τη γνώμη μου μια οποιαδήποτε δικαστική απόφαση δεν μπορεί να είναι τόσο ασαφής, ώστε να χρειάζεται να τη διαβάσει κανείς περισσότερες από μια φορές για να την κατανοήσει.  Καθηγητές και δικηγόροι υποτίθεται ότι τη διάβασαν.  Τί στο διάβολο;

Είναι λυπηρά όλα αυτά που συμβαίνουν στο χώρο της παιδείας κι έχω την αίσθηση ότι από πίσω κρύβονται ισχυρά οικονομικά και άλλα συμφέροντα και παιχνίδια που παίζονται σε βάρος των φοιτητών και αμαυρώνουν και την εικόνα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Σε κάθε περίπτωση το παραπάνω έγγραφο όποιος κι αν το υπογράφει θα έπρεπε να το είχε διαβάσει ολόκληρο τουλάχιστον μια φορά, που κατά 99,9 % δεν το έπραξε.
Θα μπορούσα να γράψω και κατιτίς παραπάνω, αν έβρισκα κάπου και διάβαζα και την επίμαχη απόφαση του ΣτΕ.

Τα χαιρετίσματα μου στην εξουσία.