Σελίδες

Δευτέρα 19 Μαρτίου 2018

Δι' ευχών... των δημοτικών αρχών




Μετά το παπαδαριό ξύπνησαν και τα δημοτικά αρχοντόπουλα... για να σώσουν το πανεπιστήμιο, την "πελατεία" τους δηλαδή (μάλλον κάπως έτσι το έχουν δει οι περισσότεροι).

Από τη μια κάθε λίγο και λιγάκι γκρινιάζουν και εκλιπαρούν την κεντρική κυβέρνηση για πάσης φύσεως βοήθεια και από την άλλη υπόσχονται (από συνήθεια ίσως – πλησιάζουν και εκλογές άλλωστε) να βοηθήσουν οι ίδιοι τη δύσμοιρη κυβέρνηση για τη “σωτηρία” του πανεπιστημίου.  Πανάθεμα αν γνωρίζουν και οι ίδιοι τί τους γίνεται.

Εμένα τουλάχιστον δεν με πείθει αυτό το όψιμο ενδιαφέρον τους (όπως αρέσκεται να διαλαλεί και ο γνωστός ΧατζηΣυριζαίος) και μάλλον κάτι άλλο κρύβεται πίσω απ’ αυτήν την κίνηση τους.
Ίσως να κατάλαβαν κάπως καθυστερημένα πως μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα μπορεί να αδειάσουν όλες οι καφετέριες, τα μπαρ και διάφορα άλλα στέκια των φοιτητών από τη μεγάλη “φυγή” που θα ακολουθήσει.  Και να ‘ταν μόνο αυτά!  Σ’ αυτήν την περίπτωση, φυσικά, οι μόνοι που δεν θα φταίνε θα είναι οι φοιτητές.  Ο καθένας στη θέση τους το ίδιο ακριβώς θα έκανε.

Πλην όμως οι δημαρχαίοι γι’ άλλη μια φορά σκέφτονται εντελώς λανθασμένα με το γνωστό πολιτικάντικο μυαλό τους και χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους τη θεία πρόνοια (μπορεί κανείς να την πει και θείο Ρετζέπ).

Μη σκοτίζεστε άδικα και μη βασανίζετε το στενό μυαλουδάκι σας, αγαπητά μου δημαρχόπουλα, γιατί υπάρχει ο κίνδυνος να το υπερφορτώσετε και να το βραχυκυκλώσετε.  Κανένα πανεπιστήμιο ή άλλο ίδρυμα δεν μπορεί να σώσει κανείς αν δεν σωθεί πρώτα η ίδια η χώρα.  Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο χωρίς Ελλάδα δεν υπάρχει.  Πόσο μυαλό χρειάζεται κανείς για να το καταλάβει αυτό;  Και πραγματική Ελλάδα στη Θράκη δεν υπήρξε τους τελευταίους αιώνες, παρά μόνο μια έξωθεν επιβεβλημένη διοικητική χούντα.

Ακούστε τί σας λέει κι ένας πρώην ψηφοφόρος σας και μην πνίγεστε σε μια κουταλιά νερό (μπορείτε να το κάνετε σε κάποια θάλασσα – χάθηκαν τόσες ωραίες παραλίες, δηλαδή;).
Θα φύγουν οι φοιτητές κάποια στιγμή και με τις ευλογίες του μουστακαλή υπουργού μας, αλλά ως αντιστάθμισμα σ’ αυτό θα ανοίξουν οι πύλες του παραδείσου εξ’ ανατολών και δεν θα φτάνουν ούτε καφετέριες, ούτε μπαρ, ούτε και τα λοιπά κέντρα διασκεδάσεως.  Η δε περιοχή μας θα πλημμυρίσει από δολάρια, ρούβλια, λίρες και πάσης φύσεως άλλα σκληρά ή μαλακά νομίσματα.  Για τον παραγωγικό τομέα δεν το συζητώ: θα ανοίξουν και πάλι η ΣΕΒΑΘ, η Ζάχαρη και ό,τι άλλο είχε κλείσει  και δεν μπορέσατε να σώσετε στην προηγούμενη ζωή σας.

Όλα αυτά θα γίνουν, να είστε βέβαιοι.  Μ’ αυτό που δυσκολεύομαι λίγο και δεν μπορώ να δω καθαρά ακόμα είναι το δικό σας πολιτικό μέλλον.  Να με συμπαθάτε, αλλά δεν είμαι δα και κανένας μάγος.

Όσο για τις παραλίες, να μην κάθομαι τώρα να τις απαριθμώ όλες μία μία, αυτές τουλάχιστον του νομού μας.

Οπότε, αν είναι να κάνετε το καλό, μπορείτε να επιλέξετε κάποια της αρεσκείας σας και να κατευθυνθείτε κατά μόνας ή ομαδόν εκεί, για να πράξετε το ύστατο καθήκον σας για τον τόπο άνετοι και ανενόχλητοι.

Δεν πιστεύω να ξεφυτρώσουν τίποτα “διασώστες” της πλάκας από το πουθενά την τελευταία στιγμή και να αποπειραθούν να σας στερήσουν αυτό το υπέρτατο δικαίωμα προσφοράς προς την κοινωνία.

Μετ’ ευχών κι ευχαριστιών

Ο Προσηλίου και πάντων ορεινών χωριών
Πολυώνυμος

Πέμπτη 15 Μαρτίου 2018

Δικαιοσύνη... τετέλεσται


Θα δημοσιεύονται και στο διαδίκτυο (όσο θα υπάρχει και θα είναι ελεύθερο) οι όποιες αποφάσεις σας, κύριοι εγκάθετοι των διαφόρων συμβουλίων του κόσμου, και ουδείς θα μένει στο απυρόβλητο.
Ο λόγος είναι προφανής και οι εξηγήσεις πριττεύουν.

Σας παρήγγειλε ο υπουργός παιδείας μια γνωμοδότηση και η παραγγελία εξετελέστη.
Λογικά ο παραπέμπων κρατικός λειτουργός θα πρέπει να αισθάνεται δικαιωμένος τώρα και γι' αυτό πιθανόν να ζητάει και τα ρέστα.

Εγώ με τις φτωχές γνώσεις μου ξέρω πως όποιος δημόσιος υπάλληλος απέχει αδικαιολόγητα από τα καθήκοντα του παύεται οριστικά και αμετάκλητα.  Τα υπόλοιπα είναι για τους νομικούς.

Στις 27/2/2018 γνωμοδοτήσατε ως πρωτοβάθμιο πειθαρχικό συμβούλιο για τη θέση μου σε δυνητική αργία.
Καλώς ή κακώς κάτι έπρεπε να γράψετε και να δικαιολογήσετε την ύπαρξη σας ως πειθαρχικού οργάνου.
Αυτό που ξενίζει είναι η εκ των υστέρων κλήση μου σε έγγραφη απολογία.
Πιθανόν να σας είπαν ότι πρέπει με κάποιον τρόπο να "καλυφθεί" και ο παραπέμπων υπάλληλος, ο οποίος μάλλον στην αγωνία του να μεθοδεύσει την όλη ιστορία υπέπεσε σε σφάλματα.

Όχι, αγαπητοί μου, δεν έχω ανάγκη από κανέναν πειθαρχικό φάκελο, σας τον κάνω χάρισμα.
Απλά, αν θέλετε και δεν σας κάνει μεγάλο κόπο, μπορείτε να ψάξετε κα να βρείτε μέσα σ' αυτόν μια υπεθυνότατη και ειλικρινέστατη δήλωση μου.
Αν δεν σας ικανοποιεί αυτή η δήλωση μου, τότε φοβούμαι ότι θα πρέπει να απευθυνθείτε σε κάποιον "ειδικό" για το πρόβλημα σας.
Κάτι άλλο, για την ώρα τουλάχιστον, δεν έχω να δηλώσω ή να καταθέσω είτε γραπτά είτε προφορικά.

Προς θεού όμως μη σας διαφεύγει ούτε στιγμή από το μυαλό τούτη η μικρή λεπτομέρεια: μου χρωστάτε μια πιστοποίηση γλωσσομάθειας για το πτυχίο που έχω στην κατοχή μου.
Σε διαφορετική περίπτωση αυτό θεωρείται πλαστό, παράνομο και άκυρο.  Η επίκληση νομικού ή νομοθετικού κενού δεν σώζει την κατάσταση κι εδώ ακριβώς είναι που ταιριάζει γάντι η σοφή λαϊκή ρήση, πως όποιος δεν θέλει να ζυμώσει μια ζωή κοσκινίζει.

Εις το επανιδείν








Τρίτη 13 Μαρτίου 2018

Δάσκαλοι (όπως λέμε ΕΠΑΘίτες)




Να σκάσω, τώρα, ή να μη σκάσω;
Ιδού ένα μεγάλο πρόβλημα που με ταλανίζει τις τελευταίες ώρες.
Δεν θέλουν, λέει, τα άσπονδα “συναδέλφια” μου της Ε.Π.Α.Θ. να πάνε σε κάποιο συνέδριο που θα πραγματοποιηθεί με θέμα τη μειονοτική εκπαίδευση.
Τους πείραξε, λέει, η πρόσκληση που ήταν πρόχειρη και όχι χρυσοτυπία.
Αν ήταν όμως για καμιά μάζωξη ή τραπέζωμα του γνωστού προξενείου, τότε θα έσπευδαν για κάποια θέση δίπλα στο “εκλεκτό” προσωπικό του ακόμα και μ’ ένα απλό τηλεφώνημα.

Δεν λέω, και τα άλλα “συναδέλφια” μου πιθανόν να έχουν δώσει αφορμές γι’ αυτή τη “νέα” κόντρα στο χώρο της εκπαίδευσης, που μόνο σκοπό έχει το καλό της κοινωνίας μας.
Τα πρώτα “συναδέλφια” μου όμως φαίνεται πως αυτό ακριβώς επιζητούσαν, την αφορμή, για να βγάλουν την ουρά τους απ’ έξω. Τους ξέρω – δεν τους ξέρω;

Τώρα, το τί είναι μειονότητα και ποιοι την αποτελούν, αυτό σηκώνει κάποια συζήτηση.
Αλίμονο αν δεχθούμε ότι μειονότητα είναι μόνο οι πτυχιούχοι της χουντικής Ε.Π.Α.Θ. και πως μόνο η δική τους άποψη (αν έχουν κάποια) πάνω στα ζητήματα της εκπαίδευσης πρέπει να λαμβάνεται υπόψη.

“Συναδέλφια”, καθίστε φρόνιμα, γιατί ο κόσμος μας έχει φτάσει στα όρια του και ποσώς τον ενδιαφέρουν οι μεταξύ σας καβγάδες και αντεγκλήσεις. Τουλάχιστον μην προκαλείτε τη νοημοσύνη των υπολοίπων.

Θα είχε πολλή πλάκα πάντως, αν μπορούσε να δηλώσει συμμετοχή και ο γράφων ως εισηγητής και μάλιστα στην τουρκική γλώσσα.

Ε, πρόεδρε της ΔΟΕ, το φαντάζεσαι;